“In plaats van de fixatie op het privacy en op wat allemaal niét zou mogen, zou de bibliotheeksector eigenlijk bezig moeten zijn met het exploiteren van gegevens waarover de bibliotheken nu al beschikken. Het analyseren en gebruiken van gebruikersgegevens kan een hoger doel dienen dan het louter bijhouden van geleende boeken of het uitsturen van brieven aan nalatige leners.
Marketing en dienstverlening op basis van gebruikersgegevens kennen we al van in de supermarkt. Sommige ketens bieden op basis van gebruikersinformatie gepersonaliseerde kortingen aan. Waarom kunnen bibliotheken en lokale besturen hun gebruikersgegevens niet beter ontginnen om meer gerichte diensten aan te bieden? Bibliotheken willen dat mensen boeken lezen. En dat ze niet enkel lezen waar ze nu in geïnteresseerd zijn, maar ook datgene waar ze potentieel in geïnteresseerd zouden kunnen zijn, en dat ze ook buiten de bibliotheek een geschikt aanbod vinden.
Wie “Congo” heeft gelezen zal vast ook wel naar de theatervoorstelling van de zelfde auteur willen gaan kijken. Dit vraagt actief bezig zijn met gebruikersgegevens: analyses maken, voorstellen doen, actief omgaan met je gebruikers. Dit vereist dus dat je op een bepaald moment de discussie verlegt van de kwaliteit van je gegevens naar wat je nu precies wil doen met al die adressen, geboortedata en lenersinformatie.”
Lees het volledige artikel in “Meta” – VVBAD – mei 2012 (download PDF)
TEXTZ 